Аляксандр Ельскі з дачкой Алесяй
Аляксандр Ельскi (1834—1916) — вельмi цiкавая постаць нашай мiнуўшчыны: гiсторык, этнограф, краязнаўца, пiсьменнiк. Паходзiць са старажытнага шляхецкага роду Мiнскага ваяводства, гербу «Пелеш». Нарадзiўся ў маёнтку Дудзiчы на Пцiчы (зараз Пухавiцкi раён Мiнскай вобласцi ). Вучыўся ў гiмназii ў Мiнску, потым у Вiленскiм унiверсiтэце. Сябра Акадэмii ведаў у Кракаве. Гаспадарыў у маёнтку Замосце (зараз у Пухавiцкiм раёне), дзе сабраў архiў старажытных рукапiсаў, калекцыю манет, збор археалагiчных знаходак, галерэю карцiн. Меў публiкацыi па традыцыйнай гаспадарцы i эканамiчнаму жыццю, мовазнаўству (беларуская мова), адзiн са складальнiкаў шматтомнага «Слоўнiка геаграфiчнага каралеўства польскага i iншых краёў славянскiх», для якога ён напiсаў каля 10000 артыкулаў. Найбольш шырока i разнастайна асвятлiў ён на старонках «Слоўнiка…» жыццё сваёй роднай Iгуменшчыны. У той час землі Бярэзiнскага, Пухавіцкага, Чэрвенскага, Уздзенскага, а таксама часткі сучасных Асіповіцкага, Жлобінскага, Клічаўскага, Старадароскага раёнаў уваходзiлі ў Iгуменскi павет. Прапануем чытачу ў скарочаным перакладзе некаторыя артыкулы нашага славутага земляка. Звяртаем увагу на тое, што напiсанне назваў у Х1Х стагоддзi адрознiваецца ад сучаснага. Таму калi назва ў “Слоўнiку” адронiваецца ад сучаснай (якая бралася перакладчыкам са «Слоўнiка назваў населеных пунктаў. Мiнская вобласць»), то сучасная назва даецца наперадзе, але пiшацца ў дужках. У дужках таксама даюцца заўвагi перакладчыка Юрыя Клеванца. Читать далее